۱۳۹۴ خرداد ۱۲, سه‌شنبه

ایران در ویلپنت

 روزهای کمی به گردهمایی ویلپنت مانده است. اجتماعی که به گفته خیلی از سیاستمداران همیشه بی سابقه بوده است.
راستی این چه رمزی است که ایرانیان با هر مرام و مسلکی اینگونه دور هم جمع می شوند و همه یکصدا یک ندا را فریاد می زنند. صدا و ندای آزادی مردم ایران.

صدای آنانی که این روزها در ظلمت شب و سیاه رژیم ولایت فقیه پای چوبه دار می روند و در لحظه اعدام حتما به این فکر می کنند که آیا فریادرسی هست. آیا کسی صدای تاپ تاپ قلب او در آخرین لحظات را می شنود . آیا کسی می شنود که می گویم حق من اعدام نیست. هر گناهی هم که کرده باشم نباید اعدام شوم. من زندگی را دوست دارم چرا چرا چرا باید اعدام شوم.
ایران - خامنه ای- اعدام جوانان

بله باید به آنها گفت کسانی هستند که با قلبی خونین و چشمانی اشکبار صدای قلبت را می شنوند هر  چند آنجا نیستند که طناب دار را پاره کرده و به گردن جانیان اصلی که ملاها و پاسداران جهل و جنایت باشند بیندازند. اما محکم تر از همیشه فریاد انتقام تو را سر می دهند و برای آزادی همه کسانی که در بند رژیم سفاک خامنه ای هستند فریاد می زنند و تلاش می کنند.

و بزودی در  ایران فردا تمامی طناب های دار سوزانده خواهند شد. ایران ما زیباترین وطن باید که رهاترین انسانها را داشته باشد.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر